Brak uchwały Sądu Najwyższego w sprawie frankowiczów
Na 2 września 2021 r. wyznaczono termin posiedzenia pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego. Miała ona udzielić odpowiedzi na pytania skierowane doń przez Pierwszą Prezes Sądu Najwyższego. Niestety, to posiedzenie również nie przyniosło długo oczekiwanej uchwały.
Przypomnijmy, że Sąd Najwyższy miał udzielić odpowiedzi w następujących kwestiach:
- Czy w razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie wiąże konsumenta, możliwe jest przyjęcie, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów?
- Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego do takiej waluty umowa może wiązać strony w pozostałym zakresie?
- Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej umowa ta może wiązać strony w pozostałym zakresie?
- Czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej, w wykonaniu której bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają odrębne roszczenia z tytułu nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron, czy też powstaje jedynie jedno roszczenie, równe różnicy spełnionych świadczeń, na rzecz tej strony, której łączne świadczenie miało wyższą wysokość?
- Czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej z powodu niedozwolonego charakteru niektórych jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się od chwili ich wypłaty?
- Czy, w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej którejkolwiek ze stron przysługuje roszczenie o zwrot świadczenia spełnionego w wykonaniu takiej umowy, strona ta może również żądać wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych przez drugą stronę?
Chociaż pierwotny termin posiedzenia w powyższym przedmiocie był już kilkukrotnie przekładany, to również ostatnie posiedzenie nie przyniosło długo oczekiwanej uchwały. W maju br. Izba Cywilna wystąpiła o stanowisko w sprawie kwestii mających stanowić przedmiot uchwały do Komisji Nadzoru Finansowego, Narodowego Banku Polskiego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka oraz Rzecznika Finansowego. Podjęte działania napawały optymizmem i pozwalały zakładać, że Sąd Najwyższy po zapoznaniu się z obiektywnym stanowiskiem Podmiotów, na względzie których jest zarówno dobro konsumentów, jak i dobro sektora bankowego, wreszcie udzieli jednoznacznych wskazówek co do kierunku linii orzeczniczej. Niestety, tym razem frankowicze stali się ofiarą sporów politycznych dotyczących prawidłowości wyboru sędziów Sądu Najwyższego.
Sąd Najwyższy postanowił na podstawie artykułu 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z trzema pytaniami prejudycjalnymi dotyczącymi problematyki powoływania sędziów w Rzeczpospolitej Polskiej. Należy ufać, że po otrzymaniu stanowiska Trybunału Sprawiedliwości ustąpią ostatnie przeszkody dla podjęcia uchwały SN, której brak jest niekiedy pretekstem dla zawieszenia części postępowań sądowych będących w toku oraz powstrzymuje niektórych kredytobiorców przed podjęciem decyzji o wystąpieniu na drogę sądową. Pozostaje nam cierpliwie czekać na rychłe podjęcie uchwały w tej sprawie.
/ Opracowanie adw. Piotr Gąsowski/
